Grondslag voor het ontstaan van dit archief vormde een akte van 2 september 1728 waaruit blijkt dat toen tussen een aantal geërfden van de landerijen in de polder van Kockengen ten zuiden van het dorp enerzijds en geërfden van Laag Nieuwkoop en Gieltjesdorp anderzijds in de voorafgaande jaren een meningsverschil had bestaan omtrent de vraag wie de vervallen oude Kockengense Wagendijk had dienen te herstellen. Een en ander had tenslotte geleid tot een minnelijke schikking *  waarbij werd bepaald dat aan het einde van de Kockengerbuurt een valbrug over de rivier de Bijleveld zou worden gelegd en dat vanaf dat punt tot aan de Gerverskopperbrug de Oude of Geerdijk (later de Rodendijk genaamd) zou worden verbreed, verhoogd en onderhouden. De kosten van het maken en onderhouden van de bewuste valbrug en dijk zou door middel van een omslag over de morgentalen door de drie genoemde gerechten gezamenlijk worden gedragen. T.w. over 248 morgen te Kockengen, 250 morgen te Laag Nieuwkoop en 127 morgen te Gieltjesdorp.

Om de eigenaren en gebruikers der belaste landerijen enigszins in de kosten tegemoet te komen werd ter plaatse van de valbrug en de Geerdijk met goedkeuring van de Staten van Utrecht vanaf 1729 een geringe tol geheven, waarbij zij die aan het onderhoud van de brug en dijk een bijdrage leverden tolvrijheid zouden genieten. De overschotten of tekorten op de rekeningen werden niet onder de betreffende geërfden uit de drie gerechten verdeeld of omgeslagen, maar als inkomsten- of onkostenpost op de nieuwe rekening geplaatst.

Dit in tegenstelling tot de financiële resultaten van de sedert 1775 door gedeputeerde staten toegestane tolheffing op de Kockengense Wagendijk. In dit geval waren alleen de eigenaren en gebruikers van de landerijen ten zuiden van het dorp in de polder van Kockengen en Lockhorst in het geding. Zij ontvingen uit de tolheffing en -verpachting in de periode 1780-ca. 1785 naar evenredigheid van hun landbezit een vergoeding uitgekeerd die moest worden aangewend tot de verbetering en het onderhoud van de Wagendijk. Na 1785 is de vergoeding uit de positieve saldi blijkbaar een aantal jaren stilgelegd en is deze eerst in 1808 weer hervat.

Aanvankelijk lag de toladministratie in handen van de schouten der betrokken gerechten Kockengen, Laag Nieuwkoop en Gieltjesdorp, maar reeds in 1737 is er sprake van lieden – waarschijnlijk gedelegeerde geërfden- die de "directie en het opzicht hadden aangenomen". Vanaf 1751 kwam de verzorging der administratie echter definitief in handen van de resp. schouten en burgemeesters (in hun hoedanigheid van polderschout) van Kockengen. Blijkens een memorie van toelichting "tot de overeenkomst van de gemeenten Kockengen en Laag Nieuwkoop omtrent het beheer en onderhoud van den Roodendijk" uit 1892 *  is de hele Rodendijk bij de invoering van het kadaster ten name van de gemeente Kockengen geboekt. Met het oog op de onderhoudskosten en de intensivering van het wegverkeer werd in 1892 besloten om de door de praktijk achterhaalde bepalingen van 1728 te vervangen door een nieuwe wettelijke regeling. De Kockengense raad besloot op haar vergadering van 11 maart 1892 met de gemeente Laag Nieuwkoop een overeenkomst aan te gaan waarbij met ingang van 1 januari 1893 de landeigenaren die de rechtverkrijgenden van de contractanten uit 1728 waren, t.a.v. de Rodendijk en de brug hun rechten en plichten aan genoemde gemeenten zouden overdragen. De dagelijkse besturen van de beide gemeenten zouden gezamenlijk het beheer over de weg en brug gaan voeren en de onderhoudskosten in de verhouding 75% (Kockengen) en 25% (Laag Nieuwkoop) op zich nemen. De tolheffing bleef gehandhaafd, zij het echter dat per genoemde datum alle ingezetenen van beide gemeenten hiervan vrijgesteld werden.