Huis Ter Meer - Gezigt door het kabinet en de berceau langs de Vecht naar het dorp.

Huis Ter Meer - Gezigt uyt het kabinet door de berceau naar het dorp.

Huis Ter Meer - Gezigt ziende door het Starrebosch en Berceau.

Huis Ter Meer - Gezigt ziende uyt de Colonade door het bosch naar het bergje.

Huis Ter Meer - Gezigt van de groote colonade.

Huis Ter Meer - Gezigt van de stalling en het tuynmanshuys.

De slotgracht, Straatweg 13 van het 14e eeuwse kasteel Snaafburg is nog steeds in het landschap aanwezig. In 1801 werd het vervallen kasteel met bijgebouwen gekocht door J.E. Huydekoper. In 1860 werden de laatste restanten gesloopt. Een aantal delen van bijgebouwen is mogelijk verwerkt in de gelijknamige boerderij.

De boerderij, Straatweg 13, is vernoemd naar het vroegere kasteel Snaafburg en kijkt uit op de oude slotgracht . Voorhuis en achterhuis dateren uit verschillende perioden. Aan het 17e eeuwse voorhuis werd in 1866 een langhuisboerderij vastgebouwd, die zich ook achter het oudere deel uitstrekt.

De boerderij Elsenburg, Klokjeslaan 2, is in 1870 gebouwd op grond van de voormalige buitenplaats Elsenburg. Dit huis werd in 1810 afgebroken en de grond verdeeld tussen Goudestein en Doornburgh, beiden bewoond door leden van de familie Huydecoper.

Het Huis Ter Meer aan de Langegracht werd omstreeks 1900 afgebroken. Het huis werd van oudsher omgeven door een enorme tuin, waarin allerlei verrassingselementen waren aangebracht, zoals een doolhof, grotten, pergola's, fontijn etc.

Het huis Goudestein, Diependaalsedijk 19, werd in 1955 aangekocht door de gemeente om als gemeentehuis te dienen. Later kwam er op het terrein ten noorden van het huis, waar zich een kwekerij bevond, een nieuw administratiekantoor.

De voormalige 17e eeuwse hofstede Silverstein, Diependaalsedijk 19b/c, werd in 1732 door de familie Huydecoper aangekocht en tot koetshuis annex koetsiers- en tuinmanswoning verbouwd. In 1996 is het koetshuis gerestaureerd. Silverstein biedt nu onderdak aan het Vechtstreekmuseum en Nederlands Drogisterij Museum.

In de tuin van Goudestein, Diependaalsedijk 19, bevond zich een volière. Een van de volières brandde in 2003 af na brandstichting.

Gezicht op het Zandpad, gelegen voor de buitenplaats Goudestein. Het jaagpad werd aangelegd in de 17e eeuw. Op de foto een van de boogbruggen die toen zijn aangelegd. Goudestein wordt vereeuwigd door leerlingen van de Groen van Prinstererschool te Maarssen .

Goudestein, Diependaalsedijk 19, is een van de eerste buitenplaatsen langs de Vecht en is tot de verkoop aan de gemeente in 1955 eigendom geweest van de familie Huydecoper en hun nazaten. Het in 1628 gebouwde huis werd in 1754 vervangen door het huidige gebouw. Het hek aan de Vechtzijde dateert uit ca. 1755 en is gemaakt is een uitbundige Lodewijk de XV-stijl.

De dienstwoning, Diependaalsedijk 54, dateert uit de tweede helft van de 17e eeuw. Het huis grenst direct aan de bakstenen tuinmuur van de buitenplaats Mariënhof.

De 17e eeuwse hofstede Den Oever, Diependaalsedijk 33, werd in de 18e eeuw verbouwd tot landhuis en Vechtoever genoemd. In 1898 werd het huis ingebruikgenomen als tehuis voor rustbehoevende en herstellende verpleegsters.

Het smeedijzeren toegangshek van Doornburgh aan de kant van de Vecht is rond 1725 gerealiseerd in een Lodewijk de XIV stijl. De doorntakken en de burchten, die het hek versieren, verwijzen naar de naam van het landgoed.

De ijskelder van Doornburgh, Diependaalsedijk 15-17, werd gebruikt om brokken ijs in op te slaan, die 's winters werden uitgezaagd. Dankzij de 46 cm dikke wanden kon het ijs bijna een jaar lang bewaard worden. Het ijs kon in warmere perioden gebruikt worden om voedingsmiddelen te koelen in zogenaamde ijskasten.

De 17e eeuwse buitenplaats Doornburgh, Diependaalsedijk 17, is lange tijd gebruikt als klooster, genaamd De Priorij Emmaus. Op de voorgrond is duidelijk de Engelse landschapsstijl te herkennen, die J.D. Zocher in de eerste helft van de 19e eeuw ontwierp.

Omstreeks 1825 was de rijtuigfabriek De Nijverheid van Gerrit Soeders een van de belangrijkste rijtuigfabrieken in Nederland. In 1838 mocht hij zich hofleverancier noemen. De productie van de landboot van Dietz in het filiaal in De Bilt ca. 1940 was een financiële ramp voor Soeders. Hij wist weer op te krabbelen en vervolgde zijn fabriek in de boerderij Nieuwhoop aan het zandpad.

De Langegracht (links) en de Bolensteinseweg met het huis Bolenstein en de theekoepel. De oorspronkelijke koepel moest in 1903 verdwijnen t.b.v. de aanleg van de Wilhelminaweg. De huidige koepel hoorde oorspronkelijk bij het huis Doornburgh.

Op de achtergrond de boerderij aan de Abel Tasmanlaan 3. De boerderij werd in 1912 in opdracht van de eigenaar, C.W.E. van Voorst van Beest van Herteveld, door de architect E.G. Wentink flink onder handen genomen. De vervallen herberg/boerderij werd gerenoveerd en deels vernieuwd. De boerderij heeft een T-vormige plattegrond en was aanvankelijk via de Straatweg te benaderen. Na de bouw van de nieuwbouwwijk in de jaren 70 is de boerderij gerenoveerd en werd van de achterzijde de huidige voorkant gemaakt.

De Croesen, Zogweteringlaan 4-6, dateert uit de eerste helft van de 17e eeuw. In de 19e eeuw is de voorgevel gedeeltelijk gepleisterd. We kijken hier tegen de zuidgevel aan, waar ook de kelder zich bevindt. Het lage achterhuis was vroeger het stalgedeelte. De Croesen is niet meer in gebruik als boerenbedrijf.

Al rond 1340 stond aan de huidige Bolensteinseweg 1 een eenvoudige woontoren, die gesticht was door Dirck de Bole. In 1538 werd Bolenstein als Ridderhofstad erkend. De woontoren werd in de loop der eeuwen vergroot en verfraaid. De monumentale brug aan de voorkant van het huis wordt geflankeerd door twee sfinxen.

Het Huis Ten Bosch, Zandweg 44, is gebouwd in 1628 in opdracht van de Amsterdamse koopman Pieter Belten. Mogelijk zijn er delen van een ouder huis in geïntegreerd. In 1922 werd het huis gekocht door de gemeente Maarssen en verbouwd tot gemeentehuis.

De bijgebouwen van Bolenstein, Bolensteinseweg 3, gezien vanaf de straat. Het smeedijzeren hek dateert van na 1765. Op het hek is de naam van de ridderhofstad te lezen in goud geschilderde letters.

Voormalig koetshuis Zandweg 45 behorende bij Het Huis Ten Bosch. Het Koetshuis is vermoedelijk kort na 1628 gebouwd en in de jaren zestig gerestaureerd en geschikt gemaakt voor bewoning.

De bijgebouwen van Bolenstein, Bolensteinseweg 3, zijn rond 1661 gebouwd in opdracht van Willem van Zuylen van Nijeveld. Zijn familiewapen is terug te vinden op de rechter paal van het toegangshek. Het linker huis was het oorspronkelijke koetshuis en stal. Rechts was vermoedelijk de oranjerie. In de loop der eeuwen zijn de gebouwen een aantal keer aangepast.

Het huis Luxemburg t.p.v. Zandweg 31 is afgebroken in 1848. De theekoepel en de ijskelder waarop de koepel gebouwd werd, wisten nog enige tijd stand te houden, maar zijn later toch afgebroken t.b.v. nieuwbouw op het terrein.

De achterzijde van het huis Hazenburg, Binnenweg 60, met aangebouwde veranda. Links de theekoepel. De oude naam van het huis is Vecht in Rust. Sinds 1742 is het huis vernoemd naar de toenmalige bewoonster mejuffrouw Maria Constantia de Haasse.

De witgepleisterde langhuisboerderij aan het Zandpad 32 dateert volgens een steen in de voorgevel uit 1682. Hij was een van de pachtboerderijen van de buitenplaats Gansenhoef. Het achterhuis is later verlengd. Dit deel is - in tegenstelling tot het overige dak - niet gedekt met riet, maar met dakpannen.

De theekoepel van het huis Hazenburg, Binnenweg 60, is geïntegreerd in de bakstenen tuinmuur. De koepel is 18e eeuws. Koepel en muur zijn gerestaureerd in 1973.

Dit hekwerk aan het Zandpad werd omstreeks 1725 gebouwd in een Lodewijk de XV-stijl. Over het algemeen wordt verondersteld dat het hek bij Otterspoor hoorde. Sommigen menen dat het hekwerk deel uitmaakte van de buitenplaats Hoogevecht, gelegen tussen de buitenplaatsen Otterspoor en Leeuwenberg.

Het huis Otterspoor is omstreeks 1890 gebouwd op de gronden van het goed Otterspoor. De buitenplaats werd in 1860 door Edward Huydecoper van Nigtevecht bij het naastgelegen Gansenhoef gevoegd. Het oude huis werd omstreeks 1866 afgebroken. Het toegangshek rechts op de foto is mogelijk het laatste restant van Otterspoor.

De achtkantige tuinkoepel dateert uit de 18e eeuw en hoorde bij de buitenplaats Neerbeek, maar kwam in 1860 bij Leeuwenburg. De koepel is een aantal keren aangepast en gerestaureerd. Op de achtergrond het huis Leeuwenburg.

Grote en zware vrachten werden per schip aangevoerd. Het was daarom gebruikelijk dat een buitenplaats zijn eigen losplaats aan de Vecht had. De losplaats van Bolestein zien we hier op de Wilhelminaweg rechts op de voorgrond.

Het boothuis van Elsenburg, Timmermanslaan 1, is gebouwd over de sloot die vroeger de erfscheiding vormde tussen Goudestein en Elsenburg. Het boothuis dateert uit de 18e eeuw en is het enige gebouw dat resteert van de buitenplaats Elsenburg. Het boothuis is in 1975 verbouwd tot woonhuis.

Het huis van de timmerman van Goudestein aan de Timmermanslaan. Buitenplaatsbewoners hadden soms hun eigen timmerman en schilder in dienst. Rechts van de woning de werkplaats.

De huidige boerderij Het Slijk, Straatweg 164, werd gebouwd in de 17e eeuw, maar al daarvoor was er sprake van bebouwing. In de 14e eeuw was Het Slijk een leen dat viel onder het kasteel Abcoude. Er stond toen een hofstede met omgrachting, mogelijk een versterkt huis. In 1800 kwam Het Slijk in handen van de familie Huydecoper.

De huidige boerderij Het Slijk, Straatweg 164, werd gebouwd in de 17e eeuw, maar al daarvoor was er sprake van bebouwing. In de 14e eeuw was Het Slijk een leen dat viel onder het kasteel Abcoude. Er stond toen een hofstede met omgrachting, mogelijk een versterkt huis. In 1800 kwam Het Slijk in handen van de familie Huydecoper.