Het vervoer tussen stad en platteland verliep tot ver in de 18de eeuw over water. Personen, bouwmaterialen, inboedels, voedsel, brandstof en water werden per boot van en naar de stad vervoerd. Buitenplaatsen werden dan ook gebouwd aan de rivieren of trekvaarten die binnen een dag te bereiken waren vanuit de stad.
Aanvankelijk werd het vaarverkeer voortgedreven door wind of door te bomen. Om minder afhankelijk te zijn van de wind werden schepen getrokken, door menskracht of door paarden. Langs de rivieren en vaarten werden jaagpaden aangelegd. Dit waren smalle paden waar het paard overheen liep, begeleid door een jager.
Aan de westkant van de Vecht liep vanouds de Herenwagenweg ofwel Kleiweg, aan de oostzijde liep het Zandpad. De Herenwagenweg werd in 1811 door Napoleon verbeterd en bestraat en heet sindsdien Rijksstraatweg. Vanaf toen hoefden diligences niet meer door de soms natte klei te ploeteren, maar konden zij de reizigers veel gerieflijker voortbewegen. Veel buitenplaatsbezitters hadden een eigen koets, die zij vaak met gepaste trots door de fotograaf lieten vastleggen.
In 1854 werd de spoorlijn Amsterdam-Utrecht geopend. De trein zou al snel een succes worden, niet alleen voor vracht, maar ook voor passagiers. Met de aanleg van de A2 in 1954 was de ‘corridor’ van transportwegen parallel aan de Vecht compleet.
Deze webexpositie laat 20 gevarieerde beelden zien van verschillende facetten van transport tussen de stad en de buitenplaatsen in de Vechtstreek.
