Details

Categorie: Ongecategoriseerd

Gepubliceerd: dinsdag 07 juni 2022 12:13

Geschreven door Marloes Koelewijn

Hits: 3290

Waar zou het RHCVV zijn zonder zijn team van kundige vrijwilligers? En waar zijn ze zoal mee bezig? In deze rubriek vertellen ze over hun belevenissen en ontdekkingen. Dit keer: Wilma de Kruijter uit Loenen aan de Vecht.

Hoe ben je bij het RHCVV betrokken geraakt?
Mijn man werkte als archivaris in onder meer Leusden en Utrecht. Voordat hij met pensioen ging, werkte hij op projectbasis voor het archief in Breukelen. Toen er op dat moment een vacature op de studiezaal onvervuld bleef, vroeg toenmalig directeur Jaap Berghoef ‘is dat niet iets voor Wilma?’. Zo ben ik in 2009 als assistente begonnen. Ruim twaalf jaar heb ik hier met plezier gewerkt. Bij mijn afscheid, in oktober vorig jaar, hebben we een prachtig bezoek gebracht aan buitenplaats Doornburg in Maarssen.”

Wat vind je interessant aan de wereld van het archief
“Het is een wereld die ik via mijn man heb leren kennen. Geleidelijk is het archief me steeds meer gaan interesseren. Achteraf denk ik wel eens: daar had ik in mijn jongere jaren best voor willen studeren. Maar mijn achtergrond in de kunstgeschiedenis bleek ook een prima basis. Als medewerker op de studiezaal heb ik altijd mijn best gedaan om anderen goed op weg te helpen bij hun historisch onderzoek.”

Welke veranderingen heb je gezien bij het archief?
“Tegenwoordig zijn er voor sommige thema’s andere termen; een bouwvergunning noemen ze bijvoorbeeld tegenwoordig een omgevingsvergunning. De grootste verandering is misschien wel de digitale revolutie. Die is onder leiding van toenmalig interim-directeur Bernadine Ypma hier echt in beweging gekomen. Dankzij de kracht van computers kunnen archiefstukken makkelijker toegankelijk worden gemaakt. Maar het euforische gevoel van een geslaagde zoektocht in een echt archief, dat is niet te vergelijken.”

Nu je gepensioneerd bent, waar ben je als vrijwilliger zoal mee bezig?
“Ik heb geleerd hoe je inventarissen maakt. Dat betekent dat ik van meters archief in kaart breng wat daarin zoal te vinden is. Dat doe ik niet alleen omdat ik het zelf ontzettend leuk vind, maar ook zodat dit materiaal voor anderen toegankelijk wordt. En ik ben actief in de redactie van het tijdschrift de Vechtkroniek, een uitgave van de Historische Kring in Loenen. Samen met Willem Mooij maken we verhalen: hij zoekt foto’s in zijn grote archief en ik schrijf daarbij het verhaal.”

Hoezeer ben je met deze regio verbonden?
“Ik woon al mijn hele leven in Loenen aan de Vecht. Dan ben je een echte local, nietwaar? De geschiedenis van de streek, de archieven van onze kerken, het alledaagse leven van de gewone mensen in onze streek. Dat alles boeit me. De geschiedenis is belangrijk, want hoe kun je anders onze tegenwoordige tijd begrijpen?”