Stichtse Vecht

Stichtse Vecht

De gemeente Stichtse Vecht is op 1 januari 2011 ontstaan door samenvoeging van de voormalige gemeenten Maarssen, Breukelen en Loenen. De gemeente heeft zo'n 63.000 inwoners. Stichtse Vecht ligt tussen de steden Amsterdam en Utrecht en telt een aantal kernen, veelal bestaand uit dorpen of buurtschappen.Lees meer >>
De Ronde Venen

De Ronde Venen

De Ronde Venen is op 1 januari 2011 ontstaan door de samenvoeging van de voormalige gemeenten Abcoude en De Ronde Venen. De gemeente telt bijna 43.000 inwoners en ligt op een steenworp afstand van Amsterdam, Schiphol en Utrecht. De belangrijkste woonkernen in de gemeente zijn de dorpen en buurtschappen Mijdrecht, Vinkeveen, Waverveen, Wilnis, Abcoude...Lees meer >>
De Bilt

De Bilt

De Bilt is een fusiegemeente die in 2001 is ontstaan na samenvoeging van de gemeenten Maartensdijk en De Bilt. Het gebied dankt zijn bestaan aan de grootschalige ontginningen van het waterrijke veen- en moerasgebied, die in de 12e eeuw zijn begonnen.Lees meer >>
Weesp

Weesp

De geschiedenis van Weesp gaat terug tot ver in de middeleeuwen. In het jaar 1156 komt de naam voor het eerst voor in een oorkonde van de bisschop van Utrecht. De naam “Weesp” betekent: “weide aan het water”. In 1355 krijgt Weesp van hertog Willem van Beieren stadsrechten. Het stadsrecht is één van de oudste archiefstukken van het gemeentearchief...Lees meer >>

Selecteer blogs uit de gemeente:

Relikwiebrief uit Abcoude

relikwiebrief low res

In het archief van de Rooms-Katholieke parochie Cosmas en Damianus te Abcoude bevindt zich een bijzondere brief. Afgelopen woensdag werd deze brief samen met een aanvulling op het archief van de parochie aan het RHC Vecht en Venen overgedragen. Het betreft een zogenaamde relikwiebrief uit 1888. Rooms-katholieke kerken bezitten vaak relikwieën, objecten die in verband gebracht kunnen worden met heiligen en die vanwege die band met heilige personen die dichtbij God staan, en zodoende voor de geloofsgemeenschap kunnen fungeren als intermediair tussen de eenvoudige sterveling en God. Soms gaat het hierbij zelfs om lichaamsdelen van heiligen, in andere gevallen om stukjes kleding of andere voorwerpen die in verband kunnen gebracht worden met deze personen.

Op vijf april 1888 werd door de aartsbisschop van Utrecht Petrus Mathias Snickers de net opgeleverde Cosmas en Damianuskerk in Abcoude ingewijd. Daarbij werden fragmenten van de relieken van de heiligen Cosmas en Damianus uit de reliekhouder genomen om speciaal het hoofdaltaar in te wijden. De houder is vervolgens opnieuw gesloten en verzegeld. In de relikwiebrief heeft de aartsbisschop dit vermeld, de brief is daarmee de blijvende getuigenis van deze rituele handeling. De plechtigheid van de ceremonie wordt nog eens versterkt door het uiterlijk van de brief, die op perkament is geschreven in het Latijn, met een neo-middeleeuwse randversiering en het stempel van de aartsbisschop erop. Door de vorm van de brief wordt de eeuwenoude traditie waarin de kerk staat voor de gemeenschap tastbaar gemaakt.

Is de brief op zichzelf al een prachtig archiefstuk, het verhaal hoe dit bijzondere stuk zijn weg naar het archief heeft gevonden, is even bijzonder als toevallig. Daarvoor moeten we enkele decennia terug, toen het RHC Vecht en Venen als regionaal historisch centrum en streekarchief nog niet bestond. Het eeuwenoude archief van de Cosmas en Damianusparochie was toen ondergebracht in wat destijds nog het Rijksarchief in Utrecht heette, tegenwoordig Het Utrechts Archief. Samen met medewerkers van het Utrechts archief inventariseerden vrijwilligers van de kerk het archief. Daarbij kwam men ook een 18-eeuwse bijbel tegen, die niet direct tot het archief behoorde. Het was immers geen administratief stuk dat door de kerk ontvangen of opgemaakt was. De bijbel mocht weer mee terug naar Abcoude, of kon weg, zo kreeg men te horen. Dat vonden de parochianen wat ver gaan. De doos met daarin de bijbel werd in een kast gezet en vergeten. Tot een paar jaar geleden iemand de doos eens openmaakte en de bijbel terugvond. Bij het doorbladeren trof men achterin een verfrommeld vodje, dat bij het uitvouwen de relikwiebrief bleek te zijn! Inmiddels ligt de brief veilig opgeborgen in een van onze geklimatiseerde depots, zodat we ook in de toekomst nog van dit bijzondere archiefstuk kunnen genieten.

Om RHC Vecht en Venen goed te laten functioneren maken we gebruik van cookies. Bekijk ons cookiebeleid.